smekend om te verlaten
ik traan mijn lenzen uit
als om de wereld te bezweren
dat ik niets meer wil zien
bid ik de duizenden dagen
om toch maar niet te komen
mij gewoon te laten gaan
omhels ik de haat dankbaar
als om mij redenen te geven
zodat ik de wereld kan verlaten
zie ik de bladeren vallen
en weet, mijn verjaardag komt
word ik binnenkort zeventien
maar hebt 't stiekem wel gehad
kruip ik onder dikke lagen dekens
huil mijn teleurstelling om leven
schreeuw ik mijn pijn niet meer
maar treur in stilte om alles
en wil soms alleen nog maar
weg..