Pak mijn hand
Je weet niet wat je zeggen moet
maar zwijgen is nu ook niet goed.
Je durft er bijna niet meer heen
je voelt je bang, je bent alleen.
Kom, ik ga wel met je mee
het is gemakkelijker met z,n twee.
Ook al ben je uiterlijk een stoere vent
ik weet hoe je van binnen bent.
Voor je moeder, heb je altijd een zwak gehad
en nu kwam de dementie op haar pad.
Je ziet haar langzaam verder zakken
als een bloem gewoonweg, knakken.
Je zou zo graag haar willen helpen
haar verdriet en woede stelpen.
Natuurlijk het is triest en hard
iemand die je lief is zo verward.
Maar het enige wat je nog kunt doen
is een bezoekje, een aai en een zoen.
Dus kom op, mijn jongen want,
we gaan samen, pak mijn hand.
maar zwijgen is nu ook niet goed.
Je durft er bijna niet meer heen
je voelt je bang, je bent alleen.
Kom, ik ga wel met je mee
het is gemakkelijker met z,n twee.
Ook al ben je uiterlijk een stoere vent
ik weet hoe je van binnen bent.
Voor je moeder, heb je altijd een zwak gehad
en nu kwam de dementie op haar pad.
Je ziet haar langzaam verder zakken
als een bloem gewoonweg, knakken.
Je zou zo graag haar willen helpen
haar verdriet en woede stelpen.
Natuurlijk het is triest en hard
iemand die je lief is zo verward.
Maar het enige wat je nog kunt doen
is een bezoekje, een aai en een zoen.
Dus kom op, mijn jongen want,
we gaan samen, pak mijn hand.
Reacties op dit gedicht
| pramodah: | Dinsdag, oktober 02, 2001 23:47 |
| ja ik heb het ook meegemaakt bij mijn moeder op bezoek gaan en ze herkende mij niet eens meer....dan kan een helpende hand wel goed doen liefs pramodah |
|
| Steven Vermeulen: | Dinsdag, oktober 02, 2001 13:45 |
| een reikende hand is als een licht in de duisternis... Het helpt je op weg! |
|
| vangheluwe linda: | Dinsdag, oktober 02, 2001 07:54 |
| mooi verwoord ik voel de sterkte en de liefde in dit gedicht.liefs linda | |
Over dit gedicht
| Auteur: Huting |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 02 oktober 2001 | ||
| Thema's: | ||