gevecht
eindeloos wandel ik door de regen,
de pijn ,verdriet begint door te wegen.
is het nu regen of tranen?
of zijn ze het te samen?
ik wil ieder steunen,
maar heb zelf een schouder nodig om te leunen.
ik wil het schreeuwen van de daken,
wie wil er over mij waken?
wie wil mij de hand reiken?
over mijn diepe wonden strijken?
ik weet het ik heb hier vrienden,
maar heb angst voor het ontbinden.
angst voor het afsluiten,
laat iedereen buiten.
zoekend naar een houvast,
in het donkere op de tast.
zoek ik naar warmte genegenheid,
in deze eindeloze strijd.
de pijn ,verdriet begint door te wegen.
is het nu regen of tranen?
of zijn ze het te samen?
ik wil ieder steunen,
maar heb zelf een schouder nodig om te leunen.
ik wil het schreeuwen van de daken,
wie wil er over mij waken?
wie wil mij de hand reiken?
over mijn diepe wonden strijken?
ik weet het ik heb hier vrienden,
maar heb angst voor het ontbinden.
angst voor het afsluiten,
laat iedereen buiten.
zoekend naar een houvast,
in het donkere op de tast.
zoek ik naar warmte genegenheid,
in deze eindeloze strijd.
Reacties op dit gedicht
| Beverke: | Dinsdag, augustus 20, 2002 19:11 |
| Ondertussen zal je al wel weten dat je een hele sliert vrienden achter je aan hebt lopen die je steunen in moeilijke momenten, liefs jenne |
|
| pramodah: | Dinsdag, oktober 02, 2001 23:43 |
| hier ben je zeker niet alleen linda er is altijd wel iemant met wie je kan praten en die naar jou zal luisteren en je zal zien na een poos heb je zelfs tijd te kort om nog eenzaam te kunnen zijn......... liefs pramodah |
|
| Zeeroosje: | Dinsdag, oktober 02, 2001 11:45 |
| Linda, je bent niet alleen, zelfs al ben ik er niet, hier tref je vrienden, die het beste met je voor hebben, geef het niet op! ooit komt er een dag dat alles voorbij is. Dan zullen we allen gelukkig zijn. Veel liefs en een dikke knuffel Roosje | |
| Huting: | Dinsdag, oktober 02, 2001 10:31 |
| deze strijd is niet eindeloos, linda...samen met de freaks red je dat... liefs doortje |
|
| Joëlle : | Dinsdag, oktober 02, 2001 09:59 |
| Lieve Linda, Ik kom naast je lopen, pas mijn pas aan aan die van jou. Ik trek je tegen mij aan, onder mijn paraplu. Nu voel je wat je tranen zijn, maar ook die droog ik voorzichtig. Is het goed dat we zo samen verder wandelen? Ik probeer je al mijn warmte te geven, ik hoop dat je het voelt. Veel liefs Joëlle |
|
Over dit gedicht
| Auteur: linda vangheluwe | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 02 oktober 2001 | ||
| Thema's: | ||