de eerste keer dat ik je zag,
ik was meteen van slag.
je kunt het geloven of niet,
het is iets wat alleen jij in mij ziet.
wat was ik ontzettend blij,
toen jij die woorden tegen mij zei.
mijn ogen waren net zo mooi als een bloem,
daarna vroeg je me om een zoen.
die heb ik je niet gegeven,
alhoewel ik er wel even van beefden.
ik heb die dag met je gepraten,
en de dag ernaa meteen verlaten.
terwijl diep in mijn hart,
wacht ik op je met smart.
jou mooie bruine ogen,
hebben mij altijd gemogen.
ik hoop dat ik je nog ooit zie,
en je mooie ogen weer kan zien..maar wie...
jah wie zal het weten,
ik zal je in iedergeval nooit vergeten.
jij...laat mijn stralen,
je laat de pijn weg dalen.
want mijn lieve schat ben jij,
omdat je al die dingen tegen mij zei.