afscheid nemen doet pijn..
De haast van dit bestaan
Dingen gaan verloren
Keer op keer, proberen
Je wil me niet meer horen…
Ooit stonden we gelijk…nu
Jij bent zoveel verder dan ik
Ik laat me vallen op bed
Ik voel het opwellen, een zachte snik…
En ik denk aan…
Soms deden we zo debiel
Ik kietelde je…
Tot je van de bank viel
En we keken films…
Altijd maar half af…
We zongen samen liedjes
Gewoon helemaal maf
En toen we die ene ochtend…
In de spiegel keken
En onze verwarde kapsels
Met elkaar vergeleken
Hoe ik rood werd…
De eerste keer dat je iets tegen me zei
Stamelde alles door elkaar
Ik voelde me er onzeker bij
Dingen liepen fout
Het is me niet ontgaan
Maar jij blijft in mijn hart
Altijd naast me staan
Je hebt je besluit genomen
Het heeft voor jou geen zin
Ik wil ook niet meer vechten
Kan er niet tegenin
Dus ik vertrouw nu op het lot
Terwijl ik door het raam staar
Als het bedoeld is
Komen we toch weer bij elkaar
Voor de zekerheid een vaarwel…
En vergeet de slechte dingen
Denk ook aan het goede
En hoe we dat ontvingen
Dingen gaan verloren
Keer op keer, proberen
Je wil me niet meer horen…
Ooit stonden we gelijk…nu
Jij bent zoveel verder dan ik
Ik laat me vallen op bed
Ik voel het opwellen, een zachte snik…
En ik denk aan…
Soms deden we zo debiel
Ik kietelde je…
Tot je van de bank viel
En we keken films…
Altijd maar half af…
We zongen samen liedjes
Gewoon helemaal maf
En toen we die ene ochtend…
In de spiegel keken
En onze verwarde kapsels
Met elkaar vergeleken
Hoe ik rood werd…
De eerste keer dat je iets tegen me zei
Stamelde alles door elkaar
Ik voelde me er onzeker bij
Dingen liepen fout
Het is me niet ontgaan
Maar jij blijft in mijn hart
Altijd naast me staan
Je hebt je besluit genomen
Het heeft voor jou geen zin
Ik wil ook niet meer vechten
Kan er niet tegenin
Dus ik vertrouw nu op het lot
Terwijl ik door het raam staar
Als het bedoeld is
Komen we toch weer bij elkaar
Voor de zekerheid een vaarwel…
En vergeet de slechte dingen
Denk ook aan het goede
En hoe we dat ontvingen
Reacties op dit gedicht
| zanna-marie: | Dinsdag, oktober 04, 2005 20:18 |
| heel mooi gedicht ! zanna | |
| Henk Knibbeler: | Dinsdag, oktober 04, 2005 19:47 |
| uit je leven gegrepen en zo voelbaar herkennend ook.hoop is een steun, maar realiteit is dat ook Cynthia en dat lees ik vooral in je mooie gedicht. groetjes, Henk. |
|
| detjuhh: | Dinsdag, oktober 04, 2005 18:00 |
jeetje! mooi neergezet!! idd heel rakend.. liefs |
|
| sunset: | Dinsdag, oktober 04, 2005 17:56 |
| Wat een treffende rakende herkenbare verwoording. Je krijgt mij helemaal stil. Liefs en warme knuf, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sarah Gloudemans | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 04 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||