Hoongelach kwelt tussen hoge muren
verbeten woede knarst op stramme tanden
verdrietig vocht welt in lede ooghoeken
een toegift steekt in leedvermaak
doch triomfeert het innerlijk verlangen
het besef van diepgeworteld talent
die benen doen bewegen naar een wankele schraag...
De ijzige stilte beklemd een moedig hart
een oogopslag in het ontastbare duister
vermaant de vocale kracht te zingen
sidderende weerklanken galmen oprecht
Een laatste noot doen stoelen opklappen
het is voorbij, de uitgangen verlichten hun weg
doch een donderend geweld hamert zijn oren
in een ovationeel monotoon handgeklap
hij heeft ze bij hun kloten, buigt met allure
in zijn rol van pias naar Piaf...
| wijnand.: | Dinsdag, oktober 04, 2005 22:43 |
| een aplaus voor de artiest Prachtig |
|
| Marina van Vledder: | Dinsdag, oktober 04, 2005 21:53 |
| Piaf echt wel [^] :) x |
|
| Auteur: Jeffry | ||
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 04 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||