nekschot
amai
dat kwam aan
dat nekschot
ik was in gedachten verzonken
en hoorde je niet achter mijn rug
met je vinger aan de trekker
ik was juist aan het dromen
over de fantasie in dit leven
en glimlachte zelfs een beetje
misschien had ik het moeten weten
aan die verloren gewaande haat in je ogen
dat je me zou verbannen uit dit bestaan
maar net nu de zon in mijn hart scheen
mocht je best nog wel wat wachten
en me laten proeven van wat echt is
maar kom, je hoort me niet klagen
deze luide knal beslist er nu eenmaal anders over
en welke God zal dat veranderen?
Reacties op dit gedicht
| Alter_Ego: | Zondag, december 25, 2005 22:38 |
| hey... american beauty... gezien? ik was maar weer eens in de oude boekenkast aan het zwerven... bij gebrek aan beter verdorie :) (ow dat moet ik zeggen ja..) anyway, heb kerst T |
|
| I, Lucifer: | Woensdag, oktober 12, 2005 11:05 |
| Werkelijk een schitterend gedicht. Ik heb vaak genoeg [figuurlijk] de kogel gekregen, maar ik ben er ook nog steeds.... en momen- teel ben ik héél erg aan het genieten van de mooie dingen die het leven te bieden heeft. liefs, Luc. |
|
| Innerchild: | Woensdag, oktober 05, 2005 21:38 |
| piep ! | |
| hiljaa: | Woensdag, oktober 05, 2005 09:31 |
| goed raak geschreven! knufliefs--hiljaa-- |
|
| K.Van Onderland: | Woensdag, oktober 05, 2005 09:00 |
| Dat was verschieten zeker? Koningin Van Onderland |
|
| Mathilde: | Woensdag, oktober 05, 2005 08:52 |
| wow....zwaar thema, licht verpakt! knap en mooi! liefs, mathilde |
|
| kimW: | Woensdag, oktober 05, 2005 08:34 |
| schrijf of ik schiet! |
|
| L.Bert: | Woensdag, oktober 05, 2005 08:09 |
| Heel, heel bijzonder goed. Wie krijgt het klaar om zo luchtig en zo fraai een combinatie te beschrijven van zoveel roerselen? Alleen Het Gejefte! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Het Gejefte | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 05 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||