Een konijn huppelt hoopvol door het huis met hart voor dieren
Knabbel is altijd in voor een neuzige babbel maar houdt wel z'n waffel
Stille konijnen hebben lange oren die alles horen zonder de rust te verstoren, denk ik...
Hij denkt: ik ga en sta overal, maar kom altijd voor sla uit de keukenla!
Een hapje is geen grapje:hou 'm niet voor het lapje met een vleeshapje!
Verder leeft hij voor de lol en graaft als een mol een hol in huis, dat is toch niet pluis?
De bak met witlof zit nu vol stof:harige Knabbel verbergt het in mijn slof
Stiekem het hazepad kiezen met lekkers tussen de kiezen, ik heb 'm in de smiezen!
Hij is plotseling verdwenen dus loop ik op mijn tenen en val dan op mijn schenen...
Knabbel heeft de wortel als een lolly spekglad gelikt, zo glad dat ik m vergat en bijna viel op mijn gat! 'Konijnekeutel!'roep ik
annelie8: | Donderdag, oktober 06, 2005 16:29 |
geinig gedicht joh heb je egt een konijn moet hem maar in het hok latten he' haha |
|
Auteur: Jos Santen | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 05 oktober 2005 | ||
Thema's: |