anorexia
de straf waar ik aan lijdt
elke dag weer
moet ik verder met de strijd
eten is je grootste angst
aankomen mag je niet
Nog meer vet op je lichaam
het enige wat je ziet
ja, dat ene grammetje
in jouw ogen veel meer
een vertekend zelfbeeld
verkeerde gedachtes, alsmaar weer
dit vreslelijke lijden
moet je elke dag doorstaan
nooit is het goed genoeg
heb je het wel goed gedaan?
stiekem hoop je op verandering
hoe, je hebt geen idee
toegeven is verboden
nooit niet, never, nee!
totdat je zover bent gezakt
en bijna niets meer van je over is
radeloos brengen ze je naar het ziekenhuis
te laat, want het is goed mis
Het voelt als je einde
Ze zullen je laten eten
er is geen ontkomen meer aan
maar uiteindelijk zul je beter weten
na veel zware therapie
De pieken en dalen terzij
je ziet de weg naar verbetering
je genezing is dichtbij