Mijn eerste sonnet!
Verhalende monden
Met ogen vlammend als vuur
spande hij zijn pijl en boog
overtuigd van dat jij loog
sloeg jouw laatste uur
En met zijn humeur zo zuur
de verwachtingen te hoog
is het slechte waarvan hij getoog
een hele leven te duur
Maar plots wierp de zon haar stralen
over het gelaat van zijn verloofde
en kon hij zijn hand over het hart halen
Sindsdien heeft hij niet meer gelooft
in wat de volksmonden verhalen
nu zijn lief hem trouw heeft belooft
…
Rachel
Reacties op dit gedicht
| m@rcel: | Woensdag, oktober 05, 2005 19:11 |
| schitterend geschreven Rachel heel,heel mooi Knuff/liefs m@rcel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Rachel Rutten | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 05 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||