ik mis je
Kijkend uit een vuil oud venster
naar het verkeer dat in de straten raast
kijkend naar kromgebogen bomen
waartussen de wind zijn lied weer blaast
mijn adem bevriezend op het koude raam
zit ik op jou te wachten
muziek slingert rondspokende woorden
dwars door mijn gedachten
alleen in de nacht
want het daglicht brengt enkel stilte
de warmte van je hand en de grijze lucht
vervagen in de kilte
Dromen zijn als porselein
breekbaar, zonder betekenis
gevangen in dit eenzaam huis
omdat ik je zo mis
Reacties op dit gedicht
| suzan: | Woensdag, oktober 03, 2001 19:58 |
| Wow uh...ik ben er gewoon stil van.Zorg dat de zon zal schijnen in je hart.xxx suzan | |
| Duveltje: | Woensdag, oktober 03, 2001 14:49 |
| mooi geschreven liefs lieke |
|
| Trinity: | Dinsdag, oktober 02, 2001 18:52 |
| Steven, ook jou is niet het beste overkomen zo te lezen. Maar ik geloof erin dat het goed komt. Veel sterkte en bedankt voor je advies. Ik voel me echt heel rijk. Veel liefs Trinity |
|
| Sheena: | Dinsdag, oktober 02, 2001 17:01 |
| Stil, ik hoop zo voor je dat de zon weer in je huis en je hart gaat schijnen !!!!! liefs Sheena |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Steven Vermeulen | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 02 oktober 2001 | ||
| Thema's: | ||