herfst
herfst
de wind waait
het gras gemaaid
een vogel daalt
een blad naar beneden gehaald
herfst
grauw en grijze lucht
en een vogelvlucht
voor mij staat het meisje
nog steeds een fris besje
vol tranen zonder verlangen
klaar om haar te verhangen
het is herfst
een depressieve kerst
geen mooie zon of sneeuw
geen ijs of een zee meeuw
ik zie haar staan
ik wil haar niet laten gaan
het is herfst
de depressieve kerst
Reacties op dit gedicht
| MayadeBij*: | Woensdag, oktober 05, 2005 23:02 |
| (nee - ik ben als meubel aan die tafel - in de veronderstelling dat er iets goed mis met mij is.. mijn familie kijkt me inmiddels al argwanend aan als ik zeg dat ik werkelijk seks heb ;) (ècht!) Dat dus, tsja.. | |
| MayadeBij*: | Woensdag, oktober 05, 2005 22:59 |
| Ik maak me ook al sappel over kerst (god.. het hoeveelste jaar dat ik als vrijgezel mijn nichtjes zit te entertainen aan de ´kindertafel´ .. plaatsgebrek mag ik toch hopen :) Kus! | |
Over dit gedicht
| Auteur: into | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 05 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||