gelukkig zijn..
gelukkig zijn..
kijkend naar de mist,
die de hele dag zweeft.
Kijkend naar dat wat buiten is,
wetend dat er echt iets is wat ik mis.
Om echt gelukkig te zijn.
Kijkend naar de planten,
in huis.
Kijkend naar wat op tv is,
een serie voor de buis.
Wetend dat dit allemaal ook echt is,
echt gebeurt.
Maar er is niemand die er echt om treurd.
Hoe kunnen wij ooit echt gelukkig zijn?!
Kijkend naar de klok,
die blijft tikken.
En nooit stil zal staan.
Kijkend naar een foto aan de muur,
zeven jaar geleden.
Ik een vrolijke jonge meid,
niet wetend hoe wreed de wereld is.
Zullen wij,
ooit,
op deze wereld gelukkig zijn?!
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Dinsdag, april 25, 2006 21:02 |
| prachtig neergezet groetjes Dirk |
|
| Roo$je: | Vrijdag, oktober 07, 2005 20:43 |
| Waarschijnlijk wel! Maar je moet er zelf wel blijven in geloven! Geloven maakt je leven sterker! Je wordt wel weer die vrolijke meid! Hou Vol! Liefs, hvj |
|
| ~*SweetY*~: | Donderdag, oktober 06, 2005 18:11 |
| haai lievrd!! jah zelfs wij;) worden ooit weer helemaal happy!! HvJ |
|
| black death: | Donderdag, oktober 06, 2005 17:19 |
| haaj sgat, jah wij worden ooit weer gelukkig !! egt waar xxx black death hvj |
|
| kimie is sweet: | Donderdag, oktober 06, 2005 13:58 |
| op deze wereld zullen wij vast echt wel gelukkig worden wat er ook op je pad komt dood, haat, liefde. vertrouwen is een belangrijk ding en inzien dat treuren je niet gelukkiger maakt. knuffel mi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Rode Roos | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 06 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||