Verborgen schaduwen
Verborgen schaduwen
Deze nacht stierf ik weer een beetje, mijn
herinnering faalde toen ik al sluimerend
en vechtend tegen de slaap mijn tranen
over kiezelstenen liet stromen in de
bedding van een verloren droom
Ik zocht naar verborgen schaduwen
die mij de nacht had kunnen verlaten, maar
k zag slechts zilveren bloemen door het ijsgordijn -
mijn wimpers stoffeerden mijn zetel waar ik al
eeuwen op had gezeten
ik fluisterde de sterren toe, mijn lippen prevelden
als in een gebed – zou de hemel nog schitteren
als ik mij dien aan het verlangen dat telkens
weer een wolk voor de maan doet gaan schuiven
en het duister mij vertelt waar de schaduw van
het leven huist…
Reacties op dit gedicht
| unicornkim: | Maandag, oktober 10, 2005 15:56 |
| Dit vind ik heel knap geschreven... bravo! Liefs Kimberley |
|
| Fortune: | Zaterdag, oktober 08, 2005 21:12 |
| als ik toch eens kon schrijven zoals jij soms doet.. Je speelt met de woorden, laat ze zoooveel meer betekenen.. Geweldig gewoon! liefs, Samantha |
|
| Jan van Dord: | Donderdag, oktober 06, 2005 21:34 |
| Weer een knap stukkie werk !! jan |
|
| vivika: | Donderdag, oktober 06, 2005 21:27 |
| knap stukje poezie. Liefs | |
| Niniki: | Donderdag, oktober 06, 2005 21:06 |
| Kom Elze, ik neem je aan de hand naar de zonnige kant! Knuffie Nini |
|
| m@rcel: | Donderdag, oktober 06, 2005 20:59 |
| heel mooi verwoord Elze prachtig geschreven Liefs m@rcel |
|
| Annemieke van der Ven: | Donderdag, oktober 06, 2005 19:51 |
| De aantrekkingskracht van... jin en yang evenwicht... licht... dat je vang zoals je verlang... Liefs Annemieke |
|
| semara : | Donderdag, oktober 06, 2005 19:23 |
| De schaduw van het duister huist in de stralen van de zon Want als er al een einde was waar een nieuwe begin begon Zal het licht jou weer omarmen zal jouw hartje zich weer kunnen warmen zo dat klinkt hoopvol!! :-) veel knuffels semaar |
|
| hiljaa: | Donderdag, oktober 06, 2005 16:47 |
| al die kiezelsteentjes zullen nu glimmen en zeer kleurijk zijn hééé!!! knufliefs--hiljaa-- |
|
| Mathilde: | Donderdag, oktober 06, 2005 16:28 |
| ik heb het je al eerder gezegd (alsof jij mijn "wijsheid" nodig hebt ;-)) maar je vindt alles in jezelf... schaduw is het gevolg van zon! lieve knuffelkus, mathilde |
|
| lommert: | Donderdag, oktober 06, 2005 14:53 |
| een 'pracht stuk Poezie'...de schaduw van het duister huist....is het te zoeken?;) willem |
|
| switi lobi: | Donderdag, oktober 06, 2005 14:17 |
| Lieve Psych, laat mijn warme genegenheid jou vergezellen waar je ook gaat...lieve kus...liefsliefs, switi lobi | |
| Innerchild: | Donderdag, oktober 06, 2005 13:51 |
| P.S. ... maar 'k snap ook best wel wat ze bedoelen, hoor ! Dus niemand voelt zich aangevallen te voelen. Tja ... je weet maar nooit ! | |
| Innerchild: | Donderdag, oktober 06, 2005 13:50 |
| Ik ben het absoluut niet eens met deze dames ... tussen willen en kunnen ligt een wereld van verschil ... en als proberen dan niet gaat dan loop ik gewoon een eindje mee langs die donkere zijde (want ook daar is vaak veel rijkdom te vinden !) Kus, Inner |
|
| Lievelingetje45: | Donderdag, oktober 06, 2005 13:38 |
| Ben het met Janny eens! Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 06 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||