DE DOOD...
De dood,
Een eind, een weg uit het leven.
Rust, leegte, alleen.
Vaak denk ik 'Ik wil dood,
dood en wel nu meteen.'
Hangen, springen, voor de trein.
Verschillende manieren, maar 1 gevolgen, met of zonder pijn.
Hoe zou het zijn?
Om er nu te zijn .
Zullen mensen je missen?
Of nooit meer naar jou als gedachten gissen?
-<(=((ONSTERFELIJKHEID IS EEN VERVLOEKING))=)>-
-<(=((DE DOOD IS EEN VERLOSSING))=)>-
-<(=((OF IS DIT ALLEMAAL MAAR EEN VERGISSING?))=)>-
Een eind, een weg uit het leven.
Rust, leegte, alleen.
Vaak denk ik 'Ik wil dood,
dood en wel nu meteen.'
Hangen, springen, voor de trein.
Verschillende manieren, maar 1 gevolgen, met of zonder pijn.
Hoe zou het zijn?
Om er nu te zijn .
Zullen mensen je missen?
Of nooit meer naar jou als gedachten gissen?
-<(=((ONSTERFELIJKHEID IS EEN VERVLOEKING))=)>-
-<(=((DE DOOD IS EEN VERLOSSING))=)>-
-<(=((OF IS DIT ALLEMAAL MAAR EEN VERGISSING?))=)>-
Reacties op dit gedicht
| t je gedachtenarie: | Dinsdag, oktober 02, 2001 20:18 |
| Tja Lars... Je denkt heel diep en toont je gedachten die zwart oproepen. De dood als een verlossing zien is een blik die ik kan begrijpen als je vooruitzicht erger is dan het "einde".. Onstervelijkheid een vloek of zegen? je vrienden en geliefden overleven, nee dat lijkt me niets... Zoek echter wel naar kleur in je leven he.... want dat is er ook nog steeds.. liefs,arie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lars | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 02 oktober 2001 | ||
| Thema's: | ||