Pleisters op mijn wonden
Als pleisters op mijn wonden.
Lagen jou handen op mijn hart.
waar ze knopen vonden.
die je gelukkig hebt ontward.
Als zalf werkten jou ogen,
op mijn rusteloze ziel.
En jou woorden afgewogen.
Voorkwamen dat ik telkens viel.
Als kompressen kusten jou lippen,
al mijn pijnen weg en meer.
Ik liet de warmte binnenglippen,
verzachtend al het oude zeer.
Schrijvend zal ik nu heel mijn leven,
zeggen waar ik over zweeg.
Maar weet dat ik nooit terug kan geven,
wat ik tot nu toe van je kreeg.
Reacties op dit gedicht
| Roxz: | Donderdag, oktober 27, 2005 10:16 |
| zeer mooi verwoord rian... Roxz |
|
| sunset: | Vrijdag, oktober 07, 2005 20:17 |
| Wohw!!! Gewoon schitterend dit. Liefs en knuf, sunset |
|
| Janette Scharenborg: | Vrijdag, oktober 07, 2005 09:39 |
| vol gevoel geschreven uit je hart. fijne dag verder. Veel liefs Janette | |
| Lievelingetje45: | Vrijdag, oktober 07, 2005 06:51 |
| Schitterend verwoord! Liefs |
|
| m@rcel: | Vrijdag, oktober 07, 2005 01:23 |
| prachtig gedicht heel mooi Slaap lekker m@rcel |
|
| flores: | Vrijdag, oktober 07, 2005 01:17 |
| Heerlijk gedicht o te lezen....wat een gevoel.. Liefs/knuf |
|
| christina: | Vrijdag, oktober 07, 2005 00:37 |
| slaap lekker he wat je geeft krijg je meestal terug ;) |
|
| switi lobi: | Vrijdag, oktober 07, 2005 00:37 |
| Lief....liefsliefs, welterustenkus.....switi lobi | |
| Niniki: | Vrijdag, oktober 07, 2005 00:32 |
| Wat een dankbaar dichhie, maar ik weet wel zeker dat jij inmiddels ook al heel wat hebt gegeven, hoor. slaap lekker. Knuffie Nini |
|
