Foolish games

Het begon als een geintje
Een spelletje
Maar ik leerde je beter kennen
Ik leerde je kennen als een lieve jongen
En opeens
Opeens was het geen spelletje meer
Opeens was ik verliefd
Verliefd op jou
Verliefd op de dingen die je zegt
Verliefd op je mooie persoonlijkheid
Maar ik ben nooit eerlijk geweest
En nu
Nu gaat dat me opbreken
Mijn hart
Mijn hart zegt dat ik je de waarheid moet vertellen
Maar dan...
Dan verlies ik jou
Dan ben ik je kwijt
En ik ben niks zonder jou
Dus ik zal moeten zwijgen
Al doet het me elke dag meer pijn, en zal nooit iemand het kunnen begrijpen.

Geschreven door

xBellaShorty

Reacties op dit gedicht

xBellaShorty vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

sunset:	Vrijdag, oktober 07, 2005 18:23
De waarheid niet vertellen, breekt je uiteindelijk ook op. En meestal op het meest onverwachte moment. Liefs, sunset

MizzTeaQ:	Vrijdag, oktober 07, 2005 15:35
Je wilt niet weten hoeveel mensen zo leven , of hebben geleefd. Volg je hart dat is geloof ik het meest wijze wat ik je kan schrijven... Sterkte en succes! Liefs ,

Grittle:	Vrijdag, oktober 07, 2005 14:40
vorige berichtje ging ff fout Ik zou zeggen: kies voor datgene waarbij je de persoon in kwestie het vaakst bij je zal hebben..! Liefs

Grittle:	Vrijdag, oktober 07, 2005 14:39
En dan moet je die moeilijke keuze maken: wil ik de persoon in kwestie als goede vriend(in), of wil ik meer met kans op het breken van de vriendschap... moeilijk, moeilijk :S

Over dit gedicht

Auteur: xBellaShorty
Gecontroleerd door: benji
Gepubliceerd op: 07 oktober 2005
Thema's: [Bedrog] [Verdriet] [Angst]