ontplooit zachte zonneschijn en bladeren
nieuw leven dwarrelt in velden en op luchtstromen
kleine stapjes op fragiele pootjes op weg naar de zomer…
Het leven ontpopt zich in volle teugen
welige bloei der natuur in prachtige nuances
stranden in overvloed met adoreerde zonverwanten
in afwachting van roestbruine bladeren die vallen…
Vreugdegevoel stemt zich door somberheid af
doch de schoonheid is te zien in natuurlijke zin
het jong gebloeide verliest het eerst ontsproten blad
mulle aarde verstijft door de kou die wordt aangediend…
Een zacht wit tapijt domineert over het vlakke land
rijp in aanslag, kristalliseert het gras en knokige geweien
hangend aan oude eiken in een decor maagdelijk wit
wachtend op de verwarming waarmee het jaar begint…
| Marina van Vledder: | Vrijdag, oktober 07, 2005 20:24 |
| ik kan niet wachten tot er weer sneeuw is... ik hou zo van sneeuw.. :) liefs, |
|
| sunset: | Vrijdag, oktober 07, 2005 17:11 |
| Mooi hoe jij de jaargetijden hier 'schetst'. Maar waarom de eerste regel zwaarder dan de resttekst? Je had er gewoon (en beter zelfs misschien) een titel bovengezet. Liefs, sunset |
|
| Auteur: Jeffry | ||
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 07 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||