verloren
ik probeer iedereen op te beuren,
inmiddels ben ik aan 't treuren.
morgen de herdenking van mijn kind,
gisteren verloor ik mijn beste vrind.
vandaag zoute tranen,
die zich een weg banen,
door hart en ziel.
ik bid en kniel,
voor wat verloren is.
het is zo'n gemis.
inmiddels ben ik aan 't treuren.
morgen de herdenking van mijn kind,
gisteren verloor ik mijn beste vrind.
vandaag zoute tranen,
die zich een weg banen,
door hart en ziel.
ik bid en kniel,
voor wat verloren is.
het is zo'n gemis.
Reacties op dit gedicht
| Beverke: | Dinsdag, augustus 20, 2002 19:18 |
| Die leegte zal nooit echt op te vullen zijn, alleen kunnen we die leegte een beetje vullen met de liefde van je man,kinderen en al je nieuwe vrienden, liefs jenne |
|
| Hans Winter: | Donderdag, oktober 04, 2001 14:22 |
| Een kind kwijt zijn is één van de moeilijkste ervaringen die er zijn. Ik zal een kaarsje voor je branden. Nee, voor jullie. Hans |
|
| Zeeroosje: | Woensdag, oktober 03, 2001 13:09 |
| wij begrijpen je lieve Linda knuffel Roosje |
|
| Huting: | Woensdag, oktober 03, 2001 12:32 |
| ik bid met mee, linda... sterkte meid liefs, doortje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: linda vangheluwe | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 03 oktober 2001 | ||
| Thema's: | ||