De Pierrot in Icarus
Wanneer 'k een wolk was
en onwennig
't afgesloten Kreta
omhelsde
versmachtte een veder-
lichte traan mijn onbereikbaarheid
Z'n hunkering overwon
de veilige grond
Z'n schaduw ging hij
later wel weer opvissen
en lanceerde als eenzame zucht
die kosmische reis
maar wankelde
Bewandelde de horizon
als koorddanser
Viel er af
maar landde in de
netten van voordien
onaanvaarde maritieme liefde
en onwennig
't afgesloten Kreta
omhelsde
versmachtte een veder-
lichte traan mijn onbereikbaarheid
Z'n hunkering overwon
de veilige grond
Z'n schaduw ging hij
later wel weer opvissen
en lanceerde als eenzame zucht
die kosmische reis
maar wankelde
Bewandelde de horizon
als koorddanser
Viel er af
maar landde in de
netten van voordien
onaanvaarde maritieme liefde
Reacties op dit gedicht
| SuperKomet: | Zaterdag, november 05, 2005 17:45 |
| Origineel perspectief en een sterk gedicht. Vooral het prospectieve element (of zo zie ik het toch) in "Z'n schaduw ging hij later wel weer opvissen" vind ik vindingrijk verwoord. |
|
| vivika: | Zondag, oktober 23, 2005 19:43 |
| knap gedaan. liefs | |
| sunset: | Zaterdag, oktober 08, 2005 15:55 |
| Graag gelezen poëzie hier. Mooi. Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Verilan | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 08 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||