Acrostichon
Nu de zon zich optrekt als een gouden gehesen vlag
Aanschouw je aarzelend het licht van de komende dag
Observeer je de noten van de muzikant in zijn hoge huis
Mag je opnieuw genieten van het zacht golvende geruis
In het vurige rood van de morgen die weer op je wacht
Tevergeefs geblust door de roetzwarte nagalmende nacht
Hoe vaak zat je zo zoekend op de raadselachtige rand
Yin noch yang, niets van zekerheid die je hoopvol toelacht
Slechts de leegte van wat komen zal, waar je ook belandt.
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zaterdag, oktober 08, 2005 15:44 |
| Prachtig stukje voelbare poëzie, graag door mij gelezen. Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: noomepoom | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 08 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||