Waanzinnig
Een kleine genegenheid groeit uit
Tot te groot, te diep, te intens
Niet dat me dat weerhoudt
Want ook ik ben slechts een Mens
En zoekende naar wat ik zou kunnen
Of meer nog: zou kunnen missen
Begrijp het niet als je niet wil
Laat me achter engelen vissen
Tot ik één vang, wat moet ik dan?
Enkel in staat ze te vermoorden
Voor ze me te kennen geeft
Te geloven in mijn woorden
Ja ik ben gek, zeg maar waanzinnig
Zeg het maar in mijn gezicht
Slagen kunnen we elkaar toch niet
Onze dwangbuizen zitten dicht
Reacties op dit gedicht
| unicornkim: | Maandag, oktober 10, 2005 14:01 |
| Geweldig! | |
| MayadeBij*: | Zondag, oktober 09, 2005 20:52 |
| Fantastico :) Kus. | |
| kimW: | Zaterdag, oktober 08, 2005 22:27 |
| je bent zo gek als een deur! dit is toch niet geheel jouw manier van dichten???(A) leuk voor de afwisseling! bij jou dan... hihi ltkvw |
|
| ILse Bruintjes: | Zaterdag, oktober 08, 2005 18:26 |
| mooi apart gedicht een ding wil ik tege je zeggen je bent nie gek duss zeg dat effe nooit meer wil je a.u.b xxx mij |
|
| chocaatje: | Zaterdag, oktober 08, 2005 18:07 |
| Ik wil wel proberen die van jou los te maken als jij mn boeien los prutst!! Zonder gekheid weer een prachtig gedicht!!! liefs mieke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: scientist | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 08 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||