Vreugdezang
- Misschien had ik beter voor de onsterfelijkheid gekozen
In een leven als God,
Want steeds opnieuw zal ik struikelen over elke steen
op mijn levenspad-
Leef mijner oog
Want in mijn gedichten zult gij niet worden vergeten
U opent
Wanneer ik een ruime blik wil hebben in het landschap dat u schiep
U sluit
Wanneer ik niet wil weten wat leven is
Leef mijner mond
Want in mijn gedichten zult gij niet vergeten worden
U kust
Wanneer mijn hart liefde in een stille schaduw hult
U zwijgt
Wanneer mijn lippen het liefst verzegeld zijn
Leef mijner hart
Want in mijn gedichten zult gij niet worden vergeten
U pompt en bonkt
Wanneer ik op hartslag en hartstocht verder wil leven
U laat en vergeet
Wanneer ik in rust moet sterven, wanneer ik niet meer kan geven
Leef mijner voet
Want in mijn gedichten zult gij niet worden vergeten
U draagt mijn lasten
Wanneer ik verder wil gaan en staan, om elk pad bewandelt te hebben
U laat mij vallen
Wanneer ik moet leren en zien wat mens zijn werkelijk te bieden heeft
Leef mijner hand
Want in mijn gedichten zult gij niet worden vergeten
U neemt en geeft
Wanneer ik nodig zal hebben of teveel heb
U verleert en negeert
Wanneer ik vergeet dat ik niet enkel in teksten leef
- Vergeet het leven te wensen zonder al zijn scherpheden
Wees dankbaar voor de zon,
Want wie weet schijnt zij enkel voor U -