Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
wie zal het zeggen..?
De zon verblindt mijn blik
Mijn blik op deze wereld
Een wereld vol van emoties
De maan laat me het donker zien
Het donker dat heerst in mij
Strijdend om me mijn bestaan te ontnemen
Een straaltje bloed geeft betekenis aan de pijn
De pijn die mij binnenin kapot maakt
En het geluk afstoot
Een traan spoelt mijn masker weg
Weg van mijn ware ik
Die gepaard met pijn en verdriet
Voorheen verscholen zat
Een schreeuw versterkt mijn hopeloosheid
Mijn hopeloosheid die mijn kansen verspeelt
Op hulp van anderen
Die niet twijfelen aan mijn intense verdriet
Jouw vastbeslotenheid dwingt me te luisteren
Te luisteren naar de positieve geluiden
Die me proberen te bereiken
Mijn levensweg toont me de jaren
De jaren die nog voor me liggen
Onvoorspelbaar
Emoties wisselen zich af
En zijn zo verraderlijk als wat
Nu droefenis
Volgende week misschien blijdschap
Wie zal het zeggen..?
Reacties op dit gedicht
dve.tje vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
QueenBee
:
Woensdag, november 16, 2005 17:39
Woow,
zo herkenbaar..
en zo moeilijk!
Sterkte..
knuffel!
Over dit gedicht
Auteur:
dve.tje
Gecontroleerd door:
michris
Gepubliceerd op:
09 oktober 2005
Thema's:
[Verdriet]
[Verwarring]
[Verandering]