Mijn eeuwige rust
Het maakt me rustig wanneer ik kijk
hoe de nacht de sterren goedenacht kust
de zee met haar golven de horizon aanraakt,
de arend met z'n vleugels open doorheen de lucht vliegt,
de boom met z'n kruin het geruis van het bos opwekt,
de ochtend begint met een roos die haar blaadjes
voorzichtig opent voor de buitenwereld.
Maar ...
telkens val ik terug op die eindeloze stilte,
die me doet verlangen naar iemand ... zoals jij.
hoe de nacht de sterren goedenacht kust
de zee met haar golven de horizon aanraakt,
de arend met z'n vleugels open doorheen de lucht vliegt,
de boom met z'n kruin het geruis van het bos opwekt,
de ochtend begint met een roos die haar blaadjes
voorzichtig opent voor de buitenwereld.
Maar ...
telkens val ik terug op die eindeloze stilte,
die me doet verlangen naar iemand ... zoals jij.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Sterre | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 03 oktober 2001 | ||
| Thema's: | ||