Geen weg terug
Wat heb ik toch gedaan,
dit was ik niet van plan.
Hoe kan het toch bestaan,
dat ik zoiets doen kan.
Er is geen weg terug,
terug naar het voorheen.
Oh was er maar een brug.
Ik sprong eraf meteen.
Weg van mijn moeilijk pad,
bezaaid met dwaasheden.
vallend op een groot rad
vervuld van blijheden.
Maar dat is fantasie.
Mijn nachtmerrie echt.
Hoe ik het ook bezie,
mijn daden waren slecht.
En toch vergeef je mij.
Je liefde geef je graag.
Je maakt me toch zo blij.
Mijn dromen maak jij waar.
dit was ik niet van plan.
Hoe kan het toch bestaan,
dat ik zoiets doen kan.
Er is geen weg terug,
terug naar het voorheen.
Oh was er maar een brug.
Ik sprong eraf meteen.
Weg van mijn moeilijk pad,
bezaaid met dwaasheden.
vallend op een groot rad
vervuld van blijheden.
Maar dat is fantasie.
Mijn nachtmerrie echt.
Hoe ik het ook bezie,
mijn daden waren slecht.
En toch vergeef je mij.
Je liefde geef je graag.
Je maakt me toch zo blij.
Mijn dromen maak jij waar.
Reacties op dit gedicht
| Betteke: | Donderdag, oktober 04, 2001 16:45 |
| pc2h: | Donderdag, oktober 04, 2001 15:19 |
| Reacties zijn geen probleem. Liefst wel met serieuze argumenten ondersteund anders krijg je tegenreactie. | |
| Albrecht Paul Sanders: | Donderdag, oktober 04, 2001 15:01 |
| Bedenk je nog maar eens, als je zegt: jij maakt mijn dromen waar. Dat is geen compliment. Maar voor de rest keek ik alleen maar het gedicht als 'dichtkunst' en daarvan zeg ik: het rammelt. We nemen elkaar serieus, hier. Wie dramatiseert krijgt de bijbehorende reacties. |
|
| Albrecht Paul Sanders: | Donderdag, oktober 04, 2001 14:57 |
| pc2h: | Donderdag, oktober 04, 2001 14:37 |
| Amaai dat wordt hier serieus genomen. Het gedicht slaat eigenlijk op een kleine gebeurtenis in gedramatiseerde vorm. Soms doe je iets waar je zwaar spijt van hebt en het is mooi als je geliefde je excuses aanvaard. Als je mij een slapjanus wil noemen daarvoor doe je maar, beschouw je eigen dan wel heilig als de paus. Tevens: dat jij de link niet kunt maken tussen de bloemerige omschrijving (rad vervuld van blijheden) en de fantasiewereld, daar kan ik niet veel aan doen. Als je dit belachelij |
|
| Albrecht Paul Sanders: | Donderdag, oktober 04, 2001 14:21 |
| De overgang zit in "weg van mijn moeilijk pad". We denken dan dat je afsluit en dan val je... op dat rad van blijheden (wat een term!) dat je vervolgens mengt met fantasie en nachtmerrie. Bedenk dat een slapjanus altijd maar tijdelijk gered is. Iemand die jouw dromen waarmaakt blijft dat niet doen. Zelfs je eigen moeder blijft dat niet doen. |
|
| Twin Go: | Woensdag, oktober 03, 2001 23:50 |
| Nou toch mooi dat laatste, wrom dan die pessimistische categorieen.? | |
Over dit gedicht
| Auteur: pc2h | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 03 oktober 2001 | ||
| Thema's: | ||