Zwerver van de dagen
Zwerver van de dagen
Hoeveel langer zou het duren
dit tikken van de uren
in nachten zonder stemmen
harten zonder geweten
---
waar mijn vingers al dansend
krassen in het zachte graniet sleten
mijn woorden ongesproken huilden
en sterren met de wolken ruilden
---
licht voor donker aan een zwarte hemel
als schoppen op een gevallen man
en ik weet dat zij het kan
mijn verlangen uitgetekend maar verzwegen
---
dat de wereld een andere weg had gekozen
mijn voeten nu het lichaam moeten slepen
over verlaten bospaden, het lijk lozen
---
zwarte rozen op het rulle zand
kringen in het leven, en ik stond
aan de verkeerde kant
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Maandag, oktober 10, 2005 17:02 |
| Gewoon schitterende poëzie weer van jou. Respectvol en graag gelezen. Liefs, sunset |
|
| switi lobi: | Maandag, oktober 10, 2005 00:34 |
| Van een wrange schoonheid....liefsliefs...slaap lekker...switi lobi | |
| Renate-td-: | Maandag, oktober 10, 2005 00:22 |
| Droef.. maar zo mooi verwoord Liefs en weltrusten, Renate |
|
| - Suus -: | Maandag, oktober 10, 2005 00:18 |
| Oef, pijnlijk maar ontzettend mooi geschreven! liefs, Suus |
|
Over dit gedicht
| Auteur: milamber |  
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 10 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||