Net als ik wil sluiten dat hoge hek....

Een tijdje alweer verlang ik naar jou terug,
steeds vaker laat ik de bekende zucht.
Het vuur van jouw liefde is in mij nog lang niet gedoofd,
Je spookt nog vaak rond in mijn hart en hoofd.
Mijn verlangen is nog altijd hevig en intens
En heb ik innerlijk als vanouds dezelfde wens.
Jou nog eens te zien of te ontmoeten,
Al was het maar om je zomaar even te groeten.
Dit gevoel leg ik langzaam terug op zijn verborgen plek
Net als ik wil sluiten dat hoge hek,
Kom jij zwaaiend en met dezelfde vurige blik voorbij
Ik zie je niet meteen, mijn gevoel merkt je wel op en zie ik je vol liefde kijken naar mij
Weer bemerk ik dat jij degene bent die open zijn liefde laat blijken.
Ook ik voel mijn gevangen hart opnieuw naar jou rijken
Ineens komt de passie als een lavastroom omhoog schieten
En door jouw erkenning kan ik weer van mijn innerlijke vuur genieten.
Nu weet ik weer dat ik vertrouwen moet hebben in mijn hogere weten,
Voel ook dat echte zielenvrienden elkaar niet vergeten.
Tijd maakt ons alleen even onzeker en geeft ons terecht dat rusteloze,
Dat we ons zelf tekort deden toen we niet openlijk voor elkaar kozen