genoten (afscheid meeting)
genoten
voor het laatst was er nadien
een ongelovig licht gevierde aarzeling,
er werd een woord van blijvende waarde
gezocht en bezielend gezegd,
voor onderweg of verder misschien
in een ademtocht uitgelegd.
want later nog werd er van alles het meest
een lief gebaar gehoord en hier en daar
vervolgens van stilte trillend gevonden.
want hoe kom je sprekend los van elkaar
zonder een ogenblik tonen van vrees
ongezien te hebben verbonden.
voor het laatst was er nadien
een ongelovig licht gevierde aarzeling,
er werd een woord van blijvende waarde
gezocht en bezielend gezegd,
voor onderweg of verder misschien
in een ademtocht uitgelegd.
want later nog werd er van alles het meest
een lief gebaar gehoord en hier en daar
vervolgens van stilte trillend gevonden.
want hoe kom je sprekend los van elkaar
zonder een ogenblik tonen van vrees
ongezien te hebben verbonden.
Reacties op dit gedicht
| Angèll: | Woensdag, januari 24, 2007 17:25 |
| Bedankt voor je lieve antwoord op mijn gedicht.. Er straalde een lach op mijn gezicht.. Afscheid nemen.. Vriendschap verlaten.. een gedicht vol waarheden Leef je leven hans En grijp overal voor, je kans Want een echte schrijver dat ben jij.. Hopelijk maakt dit gedicht je een beetje blij.. Angèll. |
|
| - RuTh -: | Zaterdag, december 30, 2006 12:16 |
| Geweldig mooi gezegd . Niemand zou het beter kunnen zeggen, heel mooi voor een afscheid ! Groeten Ruth |
|
| sergev2005: | Zaterdag, maart 05, 2005 23:04 |
| De Echte Armoede In de vriendschap Zou zijn geweest dat je zou durven gedacht Hebben dat je meer vriendschap zou krijgen dan je ooit hebt verdient. Met vriendschappelijke groet, Serge |
|
| Worteltje: | Maandag, december 24, 2001 15:07 |
| Ookal zo diep..en gevoelig.. Worteltje |
|
| katlyn : | Dinsdag, november 13, 2001 08:49 |
| ik was er niet op die meeting waar iedereen zijn mond vol van heeft. maar afscheid heb ik gekend, en het nemen, en vele keren! en jij hebt het prachtig beschreven. Dit gedicht mag geïnspireerd zijn door die meeting, maar zijn boodschap is universeel. zie oud gedicht van mij, toen ik 16 was, aquarel, zal het proberen vandaag nog online te zetten |
|
| WaaaaaaaaaaawWWWW: | Zondag, oktober 14, 2001 18:19 |
| Da ViNd Ik WeL mOoI hOe DoE jE hEt ToCh StUuR mIj Is Wa TiPs!!! MeRcIkEs DiKkE KnUfFeLs VaN iKkE nAtUuRlIjK!!! | |
| Inneke: | Zondag, oktober 14, 2001 18:17 |
| kan ik ni echt iets op zeggen, wel heel knap!!!(net als ik...GRAPJE!!!) | |
| Inne;le: | Zondag, oktober 14, 2001 18:15 |
| Hans Winter: | Donderdag, oktober 04, 2001 20:53 |
| Beschouw het maar als een eerbetoon aan degenen die afscheid namen. Met een groetje, Hans |
|
| Sheena: | Donderdag, oktober 04, 2001 18:51 |
| kan niet anders zeggen, het is een gedicht, vol waarheden .... Een van de mooiste die ik over de meeting zag ! take care, Sheena |
|
| Dick van Poorten: | Donderdag, oktober 04, 2001 11:47 |
| Heel erg mooi!! | |
| Albrecht Paul Sanders: | Donderdag, oktober 04, 2001 11:33 |
| Heel mooi, heel sterk! We hebben maar woorden, doen het met woorden. En dan, IRL en bij afscheid, dan spreekt dat andere, die stille angst bij het verlies van contact. Het is geen vanjehelahola geweest - het gaat dieper dan we zelf durven toegeven. En dit gedicht - dit gedicht zegt het. Helemaal. |
|
| arie: | Donderdag, oktober 04, 2001 06:41 |
| Heerlijk hans dat je het zo verwoord hebt, het is precies zoals je zegt, trillend verbonden zijn. Een heel fijn gevoel hè liefs,arie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Hans Winter | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 04 oktober 2001 | ||
| Thema's: | ||