de lokroep van het leven
heb ik altijd gehoord
ook al konk hij voor heel even
in jaren zacht gesmoord
nu hoor ik hem weer duidelijk
wijst hij mij de weg
brengt me dan uiteindelijk
bij wat m'n gevoel me zegt
herkenning in tonen
zacht
warm
het behaagt
om er weer thuis te komen
bij wat het leven me geeft
of vraagt
| Innerchild: | Dinsdag, oktober 11, 2005 23:27 |
| Schit-te-rend ! |
|
| Jan van Dord: | Dinsdag, oktober 11, 2005 21:27 |
| Jij kunt mooie gedichten schrijven !! jan |
|
| Lia : | Dinsdag, oktober 11, 2005 18:45 |
| prachtig Annemieke..knuf.. | |
| Artifex: | Dinsdag, oktober 11, 2005 13:30 |
| Heel, heel mooi. Liefs, Artifex. |
|
| Niniki: | Dinsdag, oktober 11, 2005 12:06 |
| Wat kan je toch prachtig schrijven Annemieke. knuffie Nini |
|
| sunset: | Dinsdag, oktober 11, 2005 10:21 |
| Heerlijk toch zusje. En mooi aansluitend op mijn gedicht 'Hé, wonderbaarlijk leven';=). Liefs en warme knuf, sunset |
|
| mugje: | Dinsdag, oktober 11, 2005 09:56 |
| Wat een prachtig gedicht. Is zo veel zeggend LOVE YOU XXX je mugje XXX |
|
| Raira (Ria): | Dinsdag, oktober 11, 2005 09:44 |
| de galm klinkt hier nog na of ga je nu weer gillen??? sorry hoor moest je even plagen maar je gedicht is prachtig en helder liefs knufff Ria |
|
| Auteur: Annemieke van der Ven | ||
| Gecontroleerd door: bieke | ||
| Gepubliceerd op: 11 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||