De dag waarop ik wilde sterven
De dag waarop ik wilde sterven
Na dagen van eenzaam samenzijn
en zwijgen van verdriet,
kwam de dag,
waarop jij niet bij me was
En ik alleen maar de pijn voelde
van het verlies van haar
Liefde voelde ik nog,
maar die liefde
maakte me alleen maar triester
Ik deed je pijn met mijn pijn,
en je leefde met me mee
Maar ’t moment dat ik alleen wakker werd
was ineens alle levenslust verdwenen
Ik wilde sterven,
maakte niet uit hoe
Ik wilde een leegte,
ik wilde de dood
Maar jij hield me tegen
jij hield me vast
Jij bleef van me houden,
en ’t moment dat je dat zei,
kon ik niet meer gaan
Ik wilde bij je blijven,
en samen voor altijd blijven bestaan
Na dagen van eenzaam samenzijn
en zwijgen van verdriet,
kwam de dag,
waarop jij niet bij me was
En ik alleen maar de pijn voelde
van het verlies van haar
Liefde voelde ik nog,
maar die liefde
maakte me alleen maar triester
Ik deed je pijn met mijn pijn,
en je leefde met me mee
Maar ’t moment dat ik alleen wakker werd
was ineens alle levenslust verdwenen
Ik wilde sterven,
maakte niet uit hoe
Ik wilde een leegte,
ik wilde de dood
Maar jij hield me tegen
jij hield me vast
Jij bleef van me houden,
en ’t moment dat je dat zei,
kon ik niet meer gaan
Ik wilde bij je blijven,
en samen voor altijd blijven bestaan
Reacties op dit gedicht
| visje: | Donderdag, oktober 11, 2001 10:15 |
| ik wil ook zo iemand die je steunt ,ik ben allen bang dat het dan al te laat is |
|
| Albrecht Paul Sanders: | Vrijdag, oktober 05, 2001 15:27 |
| Als je kunt wonen in het hart van een ander kun je ophouden met vluchten. Blij dat het zo gegaan is als het gedicht bezingt! "Voor altijd" is gelukkig maar 1 leven lang. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jeomar | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 04 oktober 2001 | ||
| Thema's: | ||