Ik word nu wel echt moe
Van al dat gezeik en vage gedoe
Over mij gaan allemaal verhalen rond
Zak toch allemaal in de stront!

Steeds krijg ik van jullie te horen
Waar ik me nog toch vreselijk aan begin te storen
‘Je weet toch, je bent mijn beste vriend’.
Nou is dit wat ik na al die tijd heb verdiend?

Steeds weer die rare verhalen
En jullie weten nooit van wie
Maar ik weet het elke keer weer te achterhalen
Krijg het steeds beter onder de knie

Ik was niet meer te zien in de stad
En bergrepen niet waarom
Het was gewoon omdat ik niet lekker in mijn vel zat

Had je gewoon als een goede vriend gedragen
En gevraagd waarom jullie mij niet meer zagen
Dan had je mijn reden geweten
Of waren jullie dat soms helemaal vergeten?

Nee, jullie verzinnen liever de gekste dingen mij
Volgens jullie heb ik anorexia en zit ik aan de pillen
Hoe komen jullie daar nou ineens weer bij?
Denken jullie echt dat ik mijn leven wil verspillen?

Begrijp ook niet dat jullie die verhalen ook nog geloven
Wat zal de volgende roddel zijn?
Dat ik oude vrouwtjes van hun handtasjes doe beroven?
Of miscchien gooit ze zich wel binnekort voor de trein?

Geloven jullie dit nu echt
Wat er allemaal over mij wordt gezegd?
Jullie kenden mij toch zo goed
Dan moeten jullie ook weten dat deze meid zoiets nooit doet!

Ik word gek van al die jaloezie
Het kost me te veel energie
Jullie bedenken maar wat jullie willen
Maar ik ga hier niet meer mijn energie aan verspillen

Ik weet nu wel waar ik aan toe ben
Ik ga dus mooi alleen nog met de mensen om die ik vertrouwen ken
Jullie passen niet meer in mijn leven
Ik heb jullie al veel te veel gegeven