oerwoud
Oerwoud
in diepe oerwouden
donker zonder schijnsels
kom ik mezelf
wederom tegen
tranen klateren
in plassen op de grond
het lijkt wel
tropenregen
het hart gepijnigd
zoveel verdriet
geen vragen
ik ben leeg
nooit zullen stemmen
een echo voortstuwen
want ik keek
en zweeg
Reacties op dit gedicht
| psychin: | Vrijdag, oktober 14, 2005 17:54 |
| voelbaar Lia..... laifs |
|
| switi lobi: | Vrijdag, oktober 14, 2005 15:43 |
| Hartrakende herkenbaarheid....prachtig verwoord...liefsliefs....kus...switi lobi | |
| Niniki: | Vrijdag, oktober 14, 2005 11:41 |
| mooi..... knuffie Nini |
|
| neznaj: | Vrijdag, oktober 14, 2005 11:40 |
| Verdriet zo mooi verwoorden, ik treur met je mee. Liefs Han | |
| Annemieke van der Ven: | Vrijdag, oktober 14, 2005 08:20 |
| Prachtig gedicht.... Liefs en dikke knuf Annemieke |
|
| H.J.: | Vrijdag, oktober 14, 2005 07:48 |
| Rakend dicht Lia. knufff H.J. |
|
| Artifex: | Vrijdag, oktober 14, 2005 07:36 |
| Voelbaar pijnlijk. Liefs, Artifex. |
|
| Lievelingetje45: | Vrijdag, oktober 14, 2005 07:21 |
| Zeer prachtig! Liefs |
|
| Klaes: | Vrijdag, oktober 14, 2005 07:09 |
| rakend mooi Groet/Klaes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lia van der Fluit | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 14 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||