wereldbeu
het is al verteld
het hele verhaal
wat hebben ze gelachen
zij die dachten er te zijn
zelfs de lezer moest zich af en toe onthouden
van de onuitspreekbare woorden op zijn blad
maar de sfeer zat er in
het licht perfect gedimd
de organisatie vlekkeloos
meer dan pluimen waard
maar jij was er niet
en het ging over jou
je was te moe
en wereldbeu
Reacties op dit gedicht
| Alter_Ego: | Zondag, oktober 16, 2005 17:26 |
| man man man... het lijkt of je dr zelf bij zit in je te krappe zwarte pak... hulde AE |
|
| lommert: | Zaterdag, oktober 15, 2005 12:37 |
| droevig, maar zo voelbaar prachtig neergezet willem |
|
| Lia : | Zaterdag, oktober 15, 2005 09:54 |
| zo mooi sprekend...knuf... | |
| Innerchild: | Zaterdag, oktober 15, 2005 08:48 |
| Mooi dat kruis ... en Amen ! Liefs / Inner P.S. Sterk ! Héél sterk ! |
|
| sunset: | Zaterdag, oktober 15, 2005 08:45 |
| Prachtig (ondanks de reden) hoe jij een begrafenis schildert, verwoordt. Treffend neergezet en mijn respect. Liefs, sunset |
|
| psych: | Zaterdag, oktober 15, 2005 08:25 |
| zo sprekend...mooi gr..elze |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Het Gejefte | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||