De golven gaan er af en aan, aan en af de golven gaan er af en aan, aan en afniet wetend waar ze beginnenmijn gevoel ziet de donkere horizongeen licht schijnt er te winnen ik loop met golven zwijgend meeze rollen af en aan, aan en afmijn stappen gaan er slepend voorthet voelen of ik ben ontspoord niet willen zijn op deze wereldmaar zielsveel aan het leven hechtde golven rollen af en aan, aan en afen met mezelf in een gevecht het zomaar overkomen, niet te verklarendaar aan de rand van de kustlijn staanik blijf het zwijgend onderstrepende golven gaan er aan en af, af en aan | H.J.: | Zondag, oktober 16, 2005 02:11 |
| Hier wordt ik heerlijk sloom van, gelukkig ben ik op mn werk dus niets aan de hand. prachtig werk Willem, ik zou het nooit zo kunnen schrijven maar dat maakt het juist zo mooi. groet H.J. |
|
| hiljaa: | Zaterdag, oktober 15, 2005 21:28 |
| golvend mooi! knufliefs--hiljaa-- |
|
| Klaes: | Zaterdag, oktober 15, 2005 13:23 |
| deinde mooie woorden groet/klaes |
|
| Niniki: | Zaterdag, oktober 15, 2005 12:02 |
| Knap. knuffie Nini |
|
| m@rcel: | Zaterdag, oktober 15, 2005 11:48 |
| prachtig geschreven Willem heel,heel mooi Liefs m@rcel |
|
| Tuimelaar: | Zaterdag, oktober 15, 2005 11:33 |
| mooi... was er even sprakeloos van. | |
| Lia : | Zaterdag, oktober 15, 2005 09:53 |
| blijft deinen...schitterbaar in woorden gegolft..kus, (niet zoveel dichten want dan blijf ik kussen hihi) Lia |
|
| sunset: | Zaterdag, oktober 15, 2005 08:59 |
| Voelbaar, zelfs het bewegen, dit. Mooi treffend verwoord. Liefs en warme knuf, sunset |
|