Vroeger was ik altijd al het meeste ziek van iedereen
Ik voelde me daar niet goed bij
Ik was anders als mijn vriendinnen
Sommigen keken me raar aan
Ik zag in hun ogen het ongeloof
Ze geloofden simpelweg niet dat ik me ALWEER ziek voelde.
Ze hebben altijd gedacht dat ik er niet mee zat
Maar het deed en doet me pijn
De blikken van mensen die me niet geloven en denken dat ik gewoon lui ben...
Die blikken
Staan voor altijd in mijn geheugen gegrift
Maar ik ga door
Ik ben sterker dan zij
En ik kom er ooit nog wel achter, dat ik heel veel waard ben...