bevrijd
ik lig te wachten op het strand,
een glas wijn in de hand.
een traan op mijn wang,
ik ben niet meer bang.
en denk telkens weer,
het duurt niet lang meer.
ach,grote blauwe zee,
neem me mee.
zodat mijn ziel is bevrijd,
en ik niet meer lijd.
zodat ik eeuwige rust vind,
en me alleen met jou verbind.
zo moet ik mezelf niet meer haten,
want ik ,ik heb deze wereld verlaten.
een glas wijn in de hand.
een traan op mijn wang,
ik ben niet meer bang.
en denk telkens weer,
het duurt niet lang meer.
ach,grote blauwe zee,
neem me mee.
zodat mijn ziel is bevrijd,
en ik niet meer lijd.
zodat ik eeuwige rust vind,
en me alleen met jou verbind.
zo moet ik mezelf niet meer haten,
want ik ,ik heb deze wereld verlaten.
Reacties op dit gedicht
| Beverke: | Dinsdag, augustus 20, 2002 19:54 |
| Gelukkig had je een goede vriendin toen je ze nodig had, knuff jenne |
|
| Zeeroosje: | Zaterdag, oktober 06, 2001 02:44 |
| Linda, aan het strand mag je liggen, zal zelfs komen naar je, maar je niet laten meevoeren met de zee, nee lieve. We zullen dat samen verhelpen, morgen babbelen we weer. Je weet dat we elkaar zien in Julie, dus moet je het zeker volhouden tot dan. Veel liefs Roosje jou vriendin. | |
Over dit gedicht
| Auteur: linda vangheluwe | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 oktober 2001 | ||
| Thema's: | ||