* Klote kanker *



Opa:
Elke keer weer een nieuwe schok
Op het moment dat ik u opnieuw zie
Het lijkt wel of het elke dag slechter gaat
En dat het moment nabij is dat u mij verlaat

Tranen blijven stromen, om het verdriet
Mijn hoop is klein,
Misschien is het maar beter, want u heeft zoveel pijn
Maar laat me alsjeblieft u niet van me afnemen!!

Kennis:
Straks een operatie omdat alles fout gaat
Je heb niet langer meer te leven
Je lichaam kan de kanker niet meer houden
Je bent nog maar 19 jaar je heb nog zoveel om naar te streven

Je bent zo bang dat je dood gaat, maar je weet niet hoeveel pijn en angst ik voel
Ik wil je niet kwijt raken, maar waarom heb jij dit?
Tranen blijven stromen als ik denk aan jou verhalen, jou leed
Waarom is dit, wat die klote kanker met je deed?

Papa:
Als laatste maar zeker niet vergeten, bij jou doet het me het meeste pijn
Me afvragend waarom kan deze wereld zo hard zijn
Dit is al de 4e keer dat je, je kanker probeer te over winnen
En ik ben zo focking bang dat ik je ga verliezen

Het gaat fout, helemaal fout tranen blijven maar stromen
En ik kan niet meer blij zijn nergens overal waar ik kom
Telkens weer die angst, zal dat telefoontje een dood verkondigen?
En ik blijf maar eng dromen

Papa verlaat ons alsjeblieft niet,
Waarom telkens jij weer?
Dit doet mij zo ongelovelijk veel verdriet
Tranen zijn te weinig, om te beschrijven hoeveel pijn dit doet..
Waarom gaat niets maar dan ook niets goed?!