Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
alleen
Tientalle monden spreken duizenden woorden,
Ogen kijken langs mij heen.
Ik, hier te midden van al mijn vrienden,
En toch ook nog zo alleen.
Reacties op dit gedicht
karlijn vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
pramodah
:
Zaterdag, oktober 06, 2001 12:15
Dat....noemen ze eenzaam zijn karlijn...........
liefs pramodah
Over dit gedicht
Auteur:
karlijn
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op:
06 oktober 2001
Thema's:
[Eenzaamheid]
[Verdriet]
[Verwarring]