alleen
ik zit hier maar wat voor me uit te staren
ik voel me stik alleen
niemand met wie ik kan praten
waarom laat iedereen me in de steek?
de vraag is er maar het antwoord blijft weg
stilaan zak ik steeds verder weg
tot ik in een diepte zit
waar ik niet meer uit geraak
wil iemand me helpen?
of heeft iedereen zich tegen me gekeerd?
waarom?
wat doe ik toch verkeerd?
ik laat jullie toch ook niet in de steek?
ik vraag me steeds meer af is dit men straf?
maar waarom ik ze verdiend heb
weet ik niet
ik kan dit soort leven niet langer meer aan
dat moeten jullie toch verstaan?
soms voel ik de tranen in me opkomen
en ik slik ze weer weg
ik wil me groot houden
ik wil niet dat ze zeggen
wat een kleinzielig mens is dat
maar straks breekt het deksel open
en dan zou het potje weleens kunnen overstromen
al mijn opgekropte woede en verdriet komt dan naar boven
wie kan mij beterschap beloven?
ik voel me stik alleen
niemand met wie ik kan praten
waarom laat iedereen me in de steek?
de vraag is er maar het antwoord blijft weg
stilaan zak ik steeds verder weg
tot ik in een diepte zit
waar ik niet meer uit geraak
wil iemand me helpen?
of heeft iedereen zich tegen me gekeerd?
waarom?
wat doe ik toch verkeerd?
ik laat jullie toch ook niet in de steek?
ik vraag me steeds meer af is dit men straf?
maar waarom ik ze verdiend heb
weet ik niet
ik kan dit soort leven niet langer meer aan
dat moeten jullie toch verstaan?
soms voel ik de tranen in me opkomen
en ik slik ze weer weg
ik wil me groot houden
ik wil niet dat ze zeggen
wat een kleinzielig mens is dat
maar straks breekt het deksel open
en dan zou het potje weleens kunnen overstromen
al mijn opgekropte woede en verdriet komt dan naar boven
wie kan mij beterschap beloven?
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Maandag, oktober 17, 2005 21:20 |
| alleen weet ik niet wie ik ben, alleen vraag ik mij af wat ik nog meer mee moet dragen als iemand mij ergens mogelijk mag, maar niet weet waar of wie hij daartoe moet zijn. hans |
|
| moongirl1982: | Maandag, oktober 17, 2005 18:02 |
| ik wil je laten weten dat ik er voor je ben.Ik hoop dat je met iemand kunt praten over je gevoelens, groet moongirl1982 |
|
| Hurb: | Maandag, oktober 17, 2005 15:42 |
| Hoi Caroline, Ik kan je volgens mij aardig goed begrijpen. Helaas doen de meeste dat niet. Wat een Verdriet! Vrienden voor het grijpen? Veel bekenden ja. Echte vrienden niet! Sterkte! |
|
| hiljaa: | Maandag, oktober 17, 2005 15:37 |
| beloven kan niemand niet! maar jezelf in hand houden en geloven injezelf is het begin! knufliefs--hiljaa-- |
|
| m@rcel: | Maandag, oktober 17, 2005 15:34 |
| Is wel gemakeelijk gezegt krop het niet op maar onbewust doe je het toch. Met als gevolg dat je als het er strakkies uit komt het wel oplucht, maar de gevolgen niet zijn te overzien. En dat je er meer last van overhoud, dan nodig is. Sterkte Knuff/liefs m@rcel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: caroline leeuwerck | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 17 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||