Wachtend op het bordje...
Ik had willen dromen.
Stilletjes verdwijnt de wereld.
Een rare maan lijkt te verbleken.
De sterren lijken te dansen,
en toch onbeweeglijk in hun stilte...
Verloren in zwarte diepte
die alleen de maan in zilver soms betovert.
Dromen, misschien, in verre reizen,
reizend in de tijd,
zij kunnen misschien een uitleg geven
een uitleg aan dit evenement...
Maar zeg nu, een uitleg, willen wij die wel ?
De nacht verdwijnt snel, en soms weer nooit...
Verstoppertje van de sterren iedere ochtend
en de dromen vervagen met hun mee...
Ik stap in de nieuwe dag, en probeer te leven
al hopend op die dag...
dat in plaats van die hemel ooit
er een bordje hangt
met op geschreven :
'zie hier het misterie' .....
Franca