Teer gedichtje...
Teer gedichtje…
De tere blik in babyoog
onschuldig en verwachtend
blikt naar moedermens omhoog
in honger, melkliefde smachtend.
Oprechte zachtheid, eerlijk;
zoals alleen een baby leeft
in wereld, onontbeerlijk
en zo, puur belangeloos,
het hart verzachting geeft.
Op zo’n moment besef ik dan.
Koester… en geniet daarvan.
Het kindje, lichaam reikend
naar de warme moederbron
de schoot, het ooit gedragen…
Onbevangen kijkend
naar waar het eigen ‘zijn’ begon,
wil alleen om liefde vragen…
*
Reacties op dit gedicht
| Mathilde: | Dinsdag, oktober 18, 2005 20:39 |
| zo teder...kippenvel! knuffelkus, mathilde |
|
| poky: | Dinsdag, oktober 18, 2005 20:08 |
| pracht van een gedicht en heel graag gelezen,poky | |
| Klaes: | Dinsdag, oktober 18, 2005 18:59 |
| intens lief groet/klaes |
|
| m@rcel: | Dinsdag, oktober 18, 2005 18:21 |
| prachtig mooi Liefs m@rcel |
|
| moongirl1982: | Dinsdag, oktober 18, 2005 15:52 |
| prachtig bewonderend, groet moongirl1982 |
|
| detjuhh: | Dinsdag, oktober 18, 2005 15:41 |
Echt super mooi verwoord!! liefs, detjuhh |
|
| Don Gallo: | Dinsdag, oktober 18, 2005 15:35 |
| Mooi hoor. | |
| hiljaa: | Dinsdag, oktober 18, 2005 15:11 |
| zo zacht zo prachtig! knufliefs--hiljaa-- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: switi lobi | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 18 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||