Laatste nacht
Sluit je ogen en kruip dicht tegen mij aan.
De sterren aan de hemel, verlicht door de stralen van de maan.
Twee gedaantes, twee verloren zielen op het strand.
Al kijkend naar de zee, het leven verlaten, gestorven hand in hand.
De zee komt langzaam dichterbij, de meeuwen stoppen met hun geschreeuw.
Laten de gedaantes zitten, bij het vallen van een ster, een klap stuk van de eeuw.
Zo zeggen ze, na al die jaren, dat ze daar nog steeds zitten te wenen.
En dat ze bij de ochtend zon plots waren verdwenen.
De afdrukken van hun lichamen, nog vers in het zand.
Waren zij meegenomen door het heldere licht, hand in hand.
Over dit gedicht
| Auteur: Fantasy |  
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 18 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||