zo koud
starend naar het plafond
het wit is wazig
ogen vol tranen
mijn kracht
mijn leven
het is weg
weg
samen met jou
en ik lig hier
een hoopje ellende
ik heb het koud
zo koud....
Reacties op dit gedicht
| Vlinder_Dee: | Vrijdag, oktober 21, 2005 11:50 |
| PS..mooi geschreven, heb het zelf ook een tijd lang 'koud' gehad | |
| Vlinder_Dee: | Vrijdag, oktober 21, 2005 11:49 |
| Je zult verbaasd zijn hoe iemand op het ene moment alles voor je kan zijn en een tijd later jou interesse bijna niet meer kan wekken..ik weet natuurlijk niet wat jij hebt meegemaakt, maar dit was een les die mij versteld heeft doen staan.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: cyrano | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 18 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||