Waarschuwend
Waarschuwend
De maan staart kil naar mij
werpt haar fletse schijnsel
tijdens deze koude nacht
waarin schaduwen mij volgen
Mijn lippen kusten het rood
van de zonden des nachts
waarin stilte niet stil is
maar mij angst inboezemt
Met windstil stormend
voel ik vlagen oprukken
boven velden van wanhoop
- Ik had het nog gezegd
maar mijn woorden
zijn niets meer dan
fluisteringen in de wind -
Reacties op dit gedicht
| angel of tears: | Woensdag, oktober 19, 2005 18:49 |
| heel mooi geschreven! groetjes |
|
| sunset: | Woensdag, oktober 19, 2005 10:19 |
| Schitterend dit. Meer dan heel mooi. Liefs en fijne dag, sunset |
|
| Green eyes: | Woensdag, oktober 19, 2005 00:46 |
| Een pareltje ;) trusten |
|
| m@rcel: | Woensdag, oktober 19, 2005 00:36 |
| schitterend mooi Slaap lekker m@rcel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Rachel Rutten | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 19 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||