Steeds als ik hem zie, walg ik
Steeds als ik hem zie, stopt mijn hart met kloppen
Steeds als ik hem zie, lijkt het of ik verstik
Steeds als ik hem zie, wil ik mijn angst verstoppen
Steeds als ik hem zie, denk ik aan die tijd
Steeds als ik hem zie, voel ik mijn woede
Steeds als ik hem zie, wordt mijn nachtmerrie werkelijkheid
Die aardige buurman waar ze niets van vermoedden
Het deed dan ook ongelofelijk veel pijn tien niemand mij wou geloven
Dat hij mij zijn liefde voor mij had verklaard
Stelletje blinden en dove
Het was een vieze lafaard!
Hij bleef dan wel van mijn lichaam af
Maar hij mij te pakken mentaal
Steeds als ik hem zie, hoor ik de woorden dat hij om me gaf
Steeds als ik hem zie, lijkt mijn lichaam van staal
Steeds als ik hem zie, stopt mijn normale leven
Het is al een aantal jaren geleden
En heb het uiteindelijk een plek kunnen geven
Doordat ik alle contacten met hem heb vermeden
Doordat niemand mij wou geloven heb ik alles alleen moeten verwerken
En ik zeg je, gemakkelijk was het zeker niet
Maar daardoor heb ik wel de kans gekregen om mijn kracht te versterken
Ik weet dat die herinneringen altijd zullen blijven
Maar ik heb nu een fijne manier om er zo weinig mogelijk aan te denken
Dat is door er gewoon over te schrijven