Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Open
Deze waarheid strookt niet
met de werkelijkheid - ik
wandel slechts een kamer binnen
raak de vaas met bloemen aan
ga zitten en stroom leeg - helemaal
tot jij mijn tranen stopt
breek je alles in mij
maakt haar kapot - splijt
haar in twee (breekt breekt)
en nu ligt zij te bloeden
roept om hulp - niets
dan haar handen haar knieƫn
haar ogen haar tanden
genoeg om mee te spelen
ik ben alleen.
Reacties op dit gedicht
Hannepon vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
vivika
:
Woensdag, oktober 19, 2005 21:48
stilmakend mooi. heel apart. liefs
Over dit gedicht
Auteur:
Hannepon
Gecontroleerd door:
benji
Gepubliceerd op:
19 oktober 2005
Thema's:
[Verdriet]
[Verslaving]
[IK]