Ik baad mij in jou warmte
een golf van gelukzaligheid
gevoel van liefde, zo diep, zo intens!
door mij en door geen mens in woorden te vangen.
een gekoesterd verlangen
Een te zijn met jou...
En dan ineens,
de pijn van het ontwaken.
Waarmee de bel die ik zo voorzichtig om ons heengeblazen heb
uiteen spat.
Ik voel me een dauwdruppel,
bij het eerste ochtendgloren
hoopvol de dag aanschouwend
maar in gedachten verzonken, haast ongemerkt,
oplossend in de atmosfeer..
en hoe graag ik ook wil
het gaat niet meer...
Pijnlijk besef van verlies
De stilte, die mijn gevoel van leegte,
van eenzaamheid
drukkend verscherpt
Ik baad mij in de schaduw
van afgestorven liefde en het doet pijn,
te weten dat mijn dromen verloren zijn
Ik ben je kwijt..
al zal een deel van mij
voor altijd van je blijven houden..
ConfessioN ShadoW 07/10/01