Mijn vriend in kan en as
Mijn vriend in kan en as
was niet zo onsterfelijk
als hij zei dat hij was
Hij riep van dak tot toren
“als ik dood ga
word ik opnieuw geboren!”
Maar nu ik net zijn moeder heb gekust
in dit crematorium genaamd
‘Nooit Geblust’
en wij woorden van spijt verruilen
en oude verhalen, heb ik hier
nog steeds geen baby horen huilen
En o hoor daar toch eens zijn mooie meid
Zij krijst het uit
en nu ik dan zo zie hoezeer zij lijdt
en hoezeer zij hem nog mist
begin ik mij toch zachtjes af te vragen
“Herman, heb jij je niet vergist?”
Want terwijl mijn gezicht bedenkelijk plooide
beloofde hij nog plechtig terug te zullen komen
toen ik hem van dat dak afgooide
“Echt waar, geloof mij maar”
zei hij nog
zonder te denken aan gevaar
En ik duwde hem
vijftien etages naar beneden
en langzaam vervaagde zijn stem
“Tot .. zo ... mijn ..… vriend…..”
(De val op zich, zo dramatisch
had wel een tien verdiend)
“Maar nu zo achteraf
heb ik toch mijn twijfels hoor”
fluisterde ik tegen Herman in zijn karaf
“O Herman kom nou toch terug
je hebt het mij beloofd!” maar het bleef stil
en ik gaf de zaak de rug
-De twijfel sloeg een kloof
tussen hart en geweten
want eenmaal schuldig aan geloof
verdwijnen zekerheden en raak je bezeten-
Stil verliet ik ‘Nooit Geblust’
klom op het dak en sprong
geheel bewust
F.
Reacties op dit gedicht
| ana (stacia): | Maandag, oktober 24, 2005 14:14 |
| Deze dikke vleug zwarte humor erdoor vind ik zalig om pruimen. Heerlijk ! liefs ana |
|
| Godvader: | Maandag, oktober 24, 2005 13:32 |
| een schitterend verhaal, in een modern getint jasje, zeer modieus geschreven... tot schrijvens... Godvader... |
|
| Mathilde: | Zaterdag, oktober 22, 2005 00:04 |
| hij is fijn! kus, mathilde |
|
| basha: | Vrijdag, oktober 21, 2005 21:24 |
| tja... lang niet gelezen maar nog steed seven graag liefs |
|
| Peter van der Linden: | Vrijdag, oktober 21, 2005 17:22 |
| Maar jij kwam terug en Herman niet Degenen die hij achterliet Hebben hierdoor wel verdriet Omdat zijn wedergeboorte op zich wachten liet Graag gelezen. Goed weekend, Peter |
|
| Cora (zij): | Vrijdag, oktober 21, 2005 15:16 |
| Wat onwijs moedig dit.... | |
| remie: | Vrijdag, oktober 21, 2005 14:42 |
| ik kan het tegndeel niet bewijzen EN TOCH.......liefs Remie | |
| MayadeBij*: | Vrijdag, oktober 21, 2005 14:19 |
| want eenmaal schuldig aan geloof - verdwijnen zekerheden en raak je bezeten (treffend) Kus! | |
| scientist: | Vrijdag, oktober 21, 2005 14:14 |
| Ja man, sterk zeg! En na je duik terug gekomen om dit neer te schrijven... schitterend! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Kuijlemans F. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 21 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||