Volle maan
Wij zijn weer samen op ‘ons plekje’.
Jij en ik, zijn het, die daar samen staan.
Gedreven door de liefde.
Dat alles onder volle maan.
Jij legt jouw arm om me heen.
Met jouw mooie ogen, kijk jij mij even aan.
Jouw hand streelt mijn haar, mijn gezicht
en je zegt: "ik laat je nooit meer gaan".
Ik leg mijn hoofd tegen jouw brede schouders,
ik sla mijn armen strak om je lichaam,
‘k voel me veiliger dan bij mijn ouders
'k fluister zacht jouw naam.
Daarna is het een tijdje stil.
Het lijkt een droom, maar ’t is levensecht.
Je spreekt een taal die zonder woorden,
laat voelen wat er wordt gezegd.
Terwijl jij mijn kin op tilt,
valt er een traan op het pad.
Voorzichtig kus jij mij, op mijn wang
Maar dat voelde te nat.
“Mijn meisje, wat is er?” vraag je bezorgd.
Ik kan niets zeggen, druk een kus in je nek.
Maar dat is voor jou niet voldoende,
Jij bent ook niet gek.
“ik houd van jou” mijn hele leven.
jij ook van mij, ik voelde dat
Jij maakt mij zo intens gelukkig.
Daarom viel die traan op ons pad.
Jij zucht en kus mijn traanspoor weg.
Trek mij nog één keer stevig tegen je aan
Dan kus je mij, heel teder.
En dat alles onder de volle maan.